Paqja në Gaza nuk do të vijë me “garanci” abstrakte por me vendosjen e drejtësisë për gjenocidin

Thursday, 06 November 2025 16:04

• Written by Mexhlis

Ekziston një hendek i qartë midis takimeve të nivelit të lartë nga zyrtarët amerikanë dhe arabë mbi Gazën, të cilat premtojnë siguri dhe udhëheqje, dhe vuajtjeve dhe vdekjes së palestinezëve në terren...

Nga Jack Khoury “Haaretz”

Një fjalë e urtë arabe thotë “lërimi i gomarit nuk e sheshon arën, edhe nëse ai punon derisa të lodhet”. Kjo shprehje, është një shëmbëlltyrë për dikë që sforcohet dhe djersitet, por përdor mjetet e gabuara.

Read more ...

Çështja e Kosovës në betejën për pushtet në Serbi

Tuesday, 04 November 2025 23:34

• Written by Mexhlis

Rreth 60 serbë nga Kosova marshuan drejt Novi Sadit për të mbështetur presidentin serb, Aleksandar Vuçiq. Gjatë fundjavës, Kosova u bë një nga temat e përplasjes mes mbështetësve dhe kundërshtarëve të pushtetit në Serbi.

Në kampin e tendave në Parkun e Pionierëve në Beograd - ku mblidhen mbështetësit e Partisë Përparimtare Serbe në pushtet - dëgjoheshin këngë për Kosovën nga altoparlantët.

Read more ...

Tridhjetë vjet nga vrasja e Jitzhak Rabinit: Dita kur vdiq paqja midis Izraelit dhe Palestinës

Monday, 03 November 2025 10:56

• Written by Mexhlis

Tridhjetë vjet më parë, më 4 nëntor 1995, dy të shtëna në shpinë vranë Jitzhak Rabin, kryeministrin izraelit që shtrëngoi duart me Arafatin. Mijëra njerëz e kujtojnë ende atë ditë. Ne u kthyem në atë shesh për të folur me ata që ishin atje. Midis tyre, shkrimtarin David Grosman dhe dr.Jozef Klausner, mjekun që u përpoq t’i shpëtonte jetën kryeministrit…

Nga Francesca Caferri “La Reppublica”

Tel Aviv - Jozef Klausner kujton gjithçka rreth asaj dite. “Nuk do ta harroj deri në rrahjet e fundit të zemrës sime”- na thotë ai në zyrën e tij në katin e shtatë të spitalit Ichilov, spitalit më të madh të Tel Avivit. Dita që mjeku nuk do ta harrojë kurrë është 4 nëntori 1995.

Read more ...

Në zi duhet të jetë Athina, jo Tirana.

Sunday, 02 November 2025 13:51

• Written by Mexhlis

Në historinë e tranzicionit politik shqiptar, një nga figurat më kontradiktore mbetet Fatos Nano një politikan që pretendoi se po modernizonte Shqipërinë, por që në shumë momente u perceptua si i huaj ndaj shpirtit të saj. Deklarata e tij e famshme se synonte “të shkatërronte 555 vitet” e trashëgimisë osmane u kthye në simbol të një mentaliteti që kërkonte të zhbënte rrënjët kulturore e fetare të shumicës së shqiptarëve.

Nano pretendonte se donte të çlironte vendin nga prapambetja, por në të vërtetë, ajo që shumë panë, ishte përpjekja për të ndërtuar një identitet politik të shkëputur nga populli i vet. Ai shfaqi shpesh një mosbesim të thellë ndaj vlerave shpirtërore që kishin mbajtur gjallë kombin ndër shekuj — duke e parë Islamin, dhe gjithçka që vinte nga Lindja, si pengesë për “evropianizimin” e vendit.

Read more ...