Si po e zbaton I.zraeli “s.pastrimin e.tnik” të Gazës
“Gaza do të shkatërrohet plotësisht, civilët do të dërgohen në jug në një zonë humanitare pa Hamasin, dhe prej andej ata do të fillojnë të largohen në numër të madh për në vende të treta”, parashikoi Ministri izraelit i Financave Bezalel Smotrich në një konferencë mbi vendbanimet hebraike në Bregun Perëndimor të pushtuar më 14 maj.
Ky premtim duket se po bëhet realitet ndërsa ofensiva izraelite në Gaza, e cila filloi dy ditë më vonë, u zgjerua, e justifikuar nga komanda izraelite si një veprim i nevojshëm për të çmontuar Hamasin dhe për të liruar pengjet e mbetura.
“Objektivi i Izraelit është ta bëjë jetën në Gaza aq të mjerueshme dhe të padurueshme sa shumë banorë të Gazës nuk do të kenë zgjidhje tjetër veçse të largohen”, thotë Robert Geist Pinfold, një lektor i sigurisë ndërkombëtare në King’s College London. “Izraeli po angazhohet gjithnjë e më hapur në spastrim etnik”.
Strategji ndryshe
Ndërsa termi nuk ka përkufizim ligjor, ai është përdorur tashmë nga OJQ-ja Human Rights Watch (HRW) nëntorin e kaluar, duke vënë në dukje se “veprimet e Izraelit (në Gaza) duket se përmbushin përkufizimin e spastrimit etnik”, duke përfshirë krimet e luftës që synojnë dëmtimin e civilëve dhe ndryshimin e demografisë së territorit palestinez.
Që atëherë, situata është përkeqësuar më tej pasi Izraeli shkeli armëpushimin e brishtë të rënë dakord në janar më 18 mars. Më shumë se 4 mijë e 335 njerëz janë vrarë në më pak se tre muaj dhe më shumë se 13 mijë janë plagosur.
Ushtria izraelite e ka zgjeruar zonën e militarizuar tampon që rrethon enklavën nga 300 metra në një kilometër – 30% e sipërfaqes totale të Gazës. Dhe mori kontrollin e afërsisht 40% të territorit – veriun e enklavës deri në Qytetin e Gazës, rajonin në jug të korridorit Netzarim, zonën e boshtit Morag dhe rajonin Rafah – me një objektiv prej 75% kontrolli gjatë javëve të mëpasshme.
Pjesë të mëdha territori tani konsiderohen “zona luftimi” të rrezikshme ose i nënshtrohen urdhrave të evakuimit, duke u ndaluar teorikisht banorëve të Gazës të hyjnë në to.
Sipas urdhrave të Shefit të Shtabit të Përgjithshëm Izraelit, Eyal Zamir, forcat izraelite, që nga 1 qershori, kanë intensifikuar më tej bombardimet e tyre dhe kanë lëshuar më shumë se 30 urdhra të rinj evakuimi – duke synuar veçanërisht pjesën veriore të rripit të tokës.
Vetëm 20% e sipërfaqes së Gazës tani mbetet e arritshme për civilët.
“Operacioni i fundit ushtarak i Izraelit në Gaza (“Karrot e Gideonit”, i cili filloi më 16 maj, shënim i redaktorit) udhëhiqet nga një strategji thelbësisht e ndryshme nga fushatat e saj të mëparshme në territor”, thotë Robert Geist Pinfold.
“Më parë, ushtria izraelite refuzonte të kontrollonte drejtpërdrejt civilët e Gazës dhe kishte frikë se një pushtim i zgjatur dhe i gjerë do t’i dëmtonte pengjet. Sot, objektivi i saj i shpallur i luftës është pushtimi total dhe i pa afat i Gazës”.
Imazhet satelitore të analizuara nga Financial Times sugjerojnë se Izraeli ka filluar pastrimin dhe zgjerimin në zonat në jug të enklavës për të instaluar poste ushtarake dhe për të rritur kontrollin e tij mbi zonën.
Kjo është e mjaftueshme për të kontrolluar kalimin e banorëve të Gazës nga territori i vendosur midis korridoreve Morag dhe Filadelfia në pjesën tjetër të enklavës.
Sepse është në këtë zonë të vogël prej afërsisht 75 kilometrash katrorë që forcat izraelite thuhet se po planifikojnë të bllokojnë palestinezët, pasi iniciativa e Fondacionit Humanitar SHBA-Izrael për Gazën (GHF) ka ndërmarrë ndërtimin e disa pikave të shpërndarjes së ndihmave atje, duke neglizhuar veriun ku nevojat janë të mëdha.
“Duket se Izraeli po përdor urdhrat e shpërndarjes së ndihmave dhe evakuimit për të përqendruar popullsinë në Gazën jugore, dhe sistemi GHF është një zgjatim i kësaj zhvendosjeje të detyruar”, thotë Heidi Matthews, një eksperte në të drejtën penale ndërkombëtare.
Të bëhet Gaza e pajetueshme
Sipas të përditshmes Haaretz, më shumë se 600 mijë banorë të Gazës janë zhvendosur përsëri që nga rifillimi i luftimeve në enklavë.
“E vetmja mënyrë që kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu të lërë mënjanë shqetësimet e bashkësisë ndërkombëtare, duke ruajtur mbështetjen e koalicionit të tij të ekstremit të djathtë, është shpërndarja e ndihmës humanitare për të çuar më tej planin për të shpopulluar enklavën dhe për të detyruar banorët e Gazës të largohen”, shpjegon Robert Geist Pinfold.
Pasi parandaluan hyrjen e çdo dërgese humanitare në Gaza për më shumë se dy muaj, autoritetet izraelite e kanë lehtësuar pak bllokadën e tyre, ndërsa kanë ngritur një sistem privat shpërndarjeje shumë të kritikuar, përmes GHF. Një fondacion i mbështetur nga Shtetet e Bashkuara, të cilët të mërkurën, më 4 qershor, vunë veton ndaj një rezolute të miratuar nga 14 anëtarët e tjerë të Këshillit të Sigurimit të OKB-së që bënte thirrje për një armëpushim të menjëhershëm në Gaza, vazhdon thirrjet e tyre të përsëritura për t’i dhënë fund luftimeve.
Të detyruar të kalojnë pikat e kontrollit izraelite për të arritur në pikat e shpërndarjes, disa dhjetëra njerëz janë vrarë, shumë prej të cilëve nga zjarri i konfirmuar i ushtrisë izraelite, që nga fillimi i operacioneve GHF në Gaza.
Ky rrezik u ngrit paraprakisht nga bashkësia ndërkombëtare humanitare, por Tel Avivi duket se nuk është i gatshëm ta zbusë atë.
“Duke kuptuar se nuk ka më shpresë dhe asgjë për të pritur në Gaza, nëse palestinezët pranojnë të largohen dhe ta braktisin tokën e tyre për Izraelin, ata do të jenë plotësisht të dëshpëruar”, parashikoi Bezalel Smotrich majin e kaluar.
Kjo është veçanërisht e vërtetë pasi, përveç urisë, banorët e Gazës duhet të përballen me një enklavë ku më shumë se 60% e ndërtesave janë dëmtuar rëndë.
Shpopullimi i enklavës
Rripi jugor i Gazës është bërë i pabanueshëm nga shkatërrimi.
Sipas autoriteteve palestineze, ushtria izraelite ka shkatërruar 90% të lagjeve të banimit në qytetin e Rafah. “Gaza Jugore, edhe para luftës, nuk mund të strehonte të gjithë popullsinë e territorit. Izraeli dëshiron kryesisht që banorët e Gazës të largohen, idealisht në një vend më të largët në mënyrë që të mos kërcënojë Izraelin në kufijtë e tij, por ka më shumë të ngjarë që ata të përhapen në Sinai”, parashikon Robert Geist Pinfold.
Më 9 mars, Ministri ultranacionalist i Financave izraelit njoftoi krijimin e një “administrate migracioni” të projektuar për të mbikëqyrur largimin e banorëve palestinezë nga Rripi i Gazës.
Duke zbuluar planin e tij të çuditshëm “Riviera e Lindjes së Mesme”, Presidenti i SHBA-ve Donald Trump ka thyer tabunë e spastrimit etnik dhe i ka lejuar disa të ëndërrojnë për një zhvendosje të përhershme të banorëve të Gazës.
Sipas një sondazhi të kohëve të fundit të kryer nga firma izraelite Geocartography Knowledge Group, 82% e 1 mijë e pesë hebrenjve izraelitë të anketuar mbështetën dëbimin e banorëve të Gazës nga enklava, ndërsa 56% mbështetën dëbimin e arabëve izraelitë.
Mbështetje popullore që do të jetë thelbësore që Tel Avivi të pranojë shpenzime të vlerësuara në 7 miliardë dollarë për të pushtuar ushtarakisht Gazën./klan
